- обыра
- ет. сөйл. Қобыра. Шашы о б ы р а п, күлді бұрқыратып қара тоқал пештің алдында отыр еді (Б.Майлин. Таңд., 378).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
обыра
Смотреть что такое "обыра" в других словарях:
қобыраңқы — сын. Аздап қобыраған, қобырай түскен. ≈ Үй іші қ о б ы р а ң қ ы, дұрыстап жиналмаған … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қобыраңқылық — зат. Қобырағандық, қобырай түскендік. Ол топырақтың қаншалық нығыздығын, қ о б ы р а ң қ ы л ығ ы н анықтады (І.Есенберлин, Махаб. мейр., 187) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қобыр — 1 (Гур., Есб.) қобыраған нәрсе. Үй іші жиналмай, төсек орын қ о б ы р болып жатыр (Гур., Есб.) 2 1. (Монғ.) сирек. Сіздің елде торғын қ о б ы р (Монғ.). 2. (Монғ.) аз, тапшы. Умаш көжені ұнның қ о б ы р кезінде көп жасағанбыз (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күрпік — сын. Көмпиген, қомпиған, қобыраған. Күн кештете көтерілген жел де қазір қатайып, түнде жауған к ү р п і к қардың бет жағы әлден түтігіп, ақ жүлгеленіп сусып көше бастады (Ә. Нұрпейісов, Соңғы., 297) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
